این روزها چه بلایی بر سر بیت المال مسلمانان می آید؟

بیت المال مسلمانان از جمله اموری است که باید برای منافع مسلمین و برای حل مشکل جامعه مسلمانان استفاده شود، این موضوع آنقدر حساس است که در سیر و بررسی تاریخی آن به مسائل قابل تاملی می رسیم.

 امااین سوال را نباید فراموش کرد، این روزها چه بلایی بر سر بیت المال مسلمانان می آید؟ چرا خلع قانونی در این زمینه را حل نمی کنیم؟

اموالی که جای دارد برای استفاده از آن آنقدر حساس بود و آنقدر دقت داشت که حتی کوچکترین رقم آن هم در قیامت برای هر انسانی مشکل ساز خواهد بود و امکان خسران را فراهم خواهد کرد که برای اثبات این موضوع می توان به حدیثی از حضرت علی علیه السلام که فرمود: بخشش نا به جای حکمرانان از اموال عمومی مسلمانان، ستم و خیانت است (میزان الحکمة، ج 10، ص .745) اشاره کرد.

 در هر شهری و در هر سطح مدیریتی امکان حوادث غیر مترقبه وجود دارد، حوادثی که اموال مسلمانان توسط یک سازمان و یا نظر شخصی یک مدیر به هدر داده می شود، سازمانی که خود در مشکلات مالی بسیار دست و پا می زند اما با بی برنامگی اندک بودجه خود را ازدست می دهد.

یکی از این حوادث غیر مترقبه که در هر استانی امکان وقوع دارد تغییر استاندار می باشد، اما مساله این نیست، مساله حواشی این اتفاق نچندان بزرگ است که در کنار این موضوع چه ولنگاری مالی انجام می شود که خود مایه تاسف است.

 سازمانی که 5 هزار خانواده دارای معلول در نوبت مستمری دارد اما به مسائل دیگری می پردازد، نباید برای کاری چون تغییر استاندار بیت المال را حیف و میل کنند، در صورتی که این سازمان رسالت های بسیار مهمتری در زمینه های مختلف دارد.

 

مسئولی که برای جامعه تقریبا 80 هزار نفری خود باید برنامه های بسیار وسیع را برنامه ریزی کند و اهداف خود را به سوی رضایت این جامعه تحت پوشش سوق دهد، به مسائل دیگر رسیدگی می کند و بی توجهی خود را به دیگر مسائل اجتماعی به اثبات می رساند.

دستگاهی که تنها پوشش افراد معلول را بعنوان رسالت خود ندارد و مسائلی چون اعتیاد، طلاق و مسائل درمانی را هم در شرح وظایف خود دارد، اما تمام این موضوع را رها کرده ودر مقطعی به جای آنکه این بودجه های بیت المال در راه شرح وظایف خود استفاده کند در مسائل دیگر صرف می کند.

این دستگاه که تقریباً گستردگی فعالیت زیادی دارد بهتر است به جای آنکه به مسائلی چون تغییر استاندار و تبریک های گوناگون دخالت کند به سوی تحقق اهداف این سازمان حرکت داشته باشد که اگر این امر درست صورت بگیرد شاید یک قدم به جامعه آرمانی اسلامی نزدیک شویم.

 در پایان به همه مسئولان توصیه می کنیم که از فرهنگ تملغ و چاپلوسی در استان جلوگیری شود و اجازه ندهند از بیت المال مسلمانان در راه پیشبرد اهداف شخصی استفاده شود، فرهنگ اشتباهی که در حال ظهور دوباره در میان مسئولان است و می تواند خطر های بسیار زیادی را در بر داشته باشد.

سالی که نکوست از بهارش پیداست

سالهاست که رهبر معظم انقلاب بطور دائم نسبت به وضعیت عرصه فرهنگ، هشدار می‌دهند. ایشان فرهنگ را به هوا تشبیه کرده اند هوایی که اگر نباشد نه می توان تنفس کرد و نه امکان تداوم حیات هست و عجیب تر آن که فرموده اند: «گاهی اوقات مشکلات فرهنگی موجب شده که من شب خوابم نبرد؛ به‌خاطر مسائل فرهنگی؛ یعنی اهمّیّت مسائل فرهنگی این‌جور است». به کار بردن واژه «ولنگاری فرهنگی» در کلام اخیر ایشان نیز بیانگر هشداری جدی نسبت به شرایط بحرانی در حوزه مدیریت فرهنگی است. 

 

در این شرایط ، اعلام اسامی نمایندگان متقاضی عضویت در کمیسیون فرهنگی مجلس بسیار تاسف بر انگیز است. در حالیکه کمیسیون‌های امنیت ملی و سیاست خارجی با ۳۸ متقاضی، کمیسیون صنایع و معادن با ۳۲ متقاضی و کمیسیون برنامه و بودجه با ۳۱ متقاضی همچون ادوار گذشته بیشترین متقاضیان را داشته‌اند، کمیسیون فرهنگی تنها  با ثبت‌نام  "چهار"نماینده کمترین درخواست عضویت از سوی منتخبان مجلس دهم را داشته است  !!  این مساله را تنها  می توان به  معنای غریبه بودن فرهنگ برای بهارستانی‌ ها دانست. واقعا سالی که نکوست از بهارش پیداست و این بهار خزان گونه فرهنگی در بهارستان نوید بخش اتفاقات خوبی در آینده فرهنگی ما نخواهد بود .به راستی در شرایطی که اوباما از اختصاص بودجه های میلیاردی برای جنگ نرم علیه ایران سخن میگوید. چطور می شود این وضعیت را با جنگ فرهنگی دشمن تطبیق داد؟ 

نویسنده :عارف عبداللهی

عدم نظارت بر محتوای کانالها و گروه های تلگرامی زنگ خطری برای آینده جوانان کشور

ولنگاری فضای مجازی بخصوص شبکه های اجتماعی موبایلی، و عدم نظارت بر محتوای کانالها و گروه های مختلف است. موضوعی که در سالهای اخیر، به شدت بر فرهنگ دینی و سیاسی جامعه، تاثیرگذار (منفی) بوده است.

 

طبق آمارها، بیش از نیمی از کل مردم ایران (53%) حداقل عضو یکی از شبکه‌های اجتماعی هستند که در این میان تلگرام (سپس واتساپ و اینستاگرام) به پرطرفداترین شبکه اجتماعی در بین مردم ایران تبدیل شده و تعداد کاربران تلگرام در ایران بیش از 20 میلیون نفر است.

ایرانیان هم اکنون اولین استفاده کننده از تلگرام در جهان هستند. 

تمرکز میلیونها تن از مردم در یک نرم افزار خاص خارجی، هم از لحاظ امنیتی و هم از لحاظ سیاسی و فرهنگی، شدیدا مخاطره آمیز است. 

این نکته روشن است که نرم افزارهای خارجی، در واقع ابزار جاسوسی و پالایش فکری و رفتاری جوامع هدف هستند. خصوصا تلگرام که اخبار و احتمالات زیادی در باره ارتباط گردانندگان آن با رژیم صهیونیستی وجود دارد.

امکانات جذاب این نرم افزار همچون کانالها و گروه های چند ده هزارتایی تا چند میلیونی، علاوه بر تاثیرات شدید فرهنگی و ترویج محتوای ضددینی و ضدفرهنگی در گستره انبوه، که در واقع به کارکرد اصلی این نرم افزار تبدیل شده، امکان سازماندهی افکار، برنامه ها و هر حرکت وسیع اجتماعی و سیاسی را به وجود می آورد. 

این وضعیت، وقتی بغرنج تر می شود که بدانیم، بسیاری از کاربران این شبکه ها، را نوجوانان زیر 18 سال و افرادی تشکیل می دهند که از بلوغ سیاسی و اجتماعی خاصی برخوردار نیستند، شیفته هیجانات و رفتارهای احساسی هستند و همچون میتنگ مزبور، به سرعت قابل برنامه ریزی و کانالیزه هستند.

 کم کاری و بی مبالاتی نهادهای مسئول فرهنگی (چه رسانه ها، چه صدا و سیما، چه سینما، چه حوزه، چه مدارس، چه دانشگاهها) در حوزه فرهنگ سازی و جلوگیری از تهاجم روزافزون و مهارنشدنی فرهنگی غیراسلامی دارد. در سایه غفلت ها و خیانت های فرهنگی، ما نتوانسته ایم انسان تراز انقلاب اسلامی را رایج کنیم. 

کودک عرفی و تراز ایرانی، نوجوان عرفی، جوان عرفی، نه با مشخصات و ویژگی های بومی، دینی و ملی ما که با استانداردهای ماهواره ای ساخته شده و در حال ساخته شدن است. نوجوانانی که وجه شاخصه آنها، از لحاظ ظاهری، تیپهای فشن، لودگی و لمپنیسم، عادی بودن فرهنگ دخترپسربازی، تشنه موسیقی های هیجانی و خشن، گریزان از سیاست رسمی، و کاملا تحت تاثیر خطوط سیاسی رسانه های مرجع فکری شان (شبکه های اجتماعی- شبکه های ماهواره ای) هستند. نوجوانانی که گویی هیچ نظارت و کنترل خانوادگی خاصی بر آنها نیست، چرا که خود این والدین نیز، تحت تاثیر هژمون رسانه ای خارج از کشور قرار دارند.

باشد که بیدار شویم

نویسنده: عارف عبداللهی